JE EENZAAM VOELEN DAT HET PIJN DOET.

Vandaag heb ik zo'n dag dat de ik de eenzaamneid kan voelen. Ik voel het in mijn hele lichaam en het doet pijn. Ik kan het niet van me afschudden ook niet van me afvegen of afpoetsen. Ik kan er eigenlijk bar weinig mee. Misschien komt het door de toegediende medicatie in het ziekenhuis tijdens mijn opname. Ik weet het niet, maar het is zo ongewenst en nadrukkelijk aanwezig. Ik bezoek websites over eenzaamheid en heb ook een paar forums bekeken. Hele herkenbare verhalen kom ik tegen ook over mensen die suicidaal zijn. Dat ben ik gelukkig niet, maar het moet niet lang duren en ook niet erger worden. Ik heb ook niet het gevoel dat ik depressief ben alleen eenzaam. En dat ben ik natuurlijk al jaren ondanks mijn man leef ik toch een vrij teruggetrokken bestaan en heb daar nooit echt moeite mee gehad. Het is zoals het is zeg ik altijd. Maar het helpt wel om verhalen te lezen van anderen die er nog meer moeite mee hebben dan ik. Ik ben ook een paar bruikbare tips tegengekomen die ik misschien in de praktijk zal brengen zodra ik me wat sterker voel. Op dit soort momenten kan ik het niet laten om aan mijn penvriend James in America te denken die on Deathrow zit al ruim 40 jaar. Als dat geen eenzaamheid is dan weet ik het niet meer. Tot een volgende keer. xxx