TOCH WEER EEN OPERATIE
Ik had gisteren een afspraak bij de oogarts in het AMC. Mijn ogen zijn achteruit gegaan en met name mijn linkeroog is er heel slecht aan toe. Ik heb als tussen oplossing een prismabril gekregen om de ogen wat rust te geven. Mijn linkeroog blijkt ook heel erg spastisch te zijn geworden. Die bril mag ik de komende zes weken dragen, daarna moet ik terug naar de oogarts om een operatieve oogcorrectie te bespreken. En dat is echt nodig, want met dat oog komt het sowieso niet meer goed. Ik weet nog niet of ik de operatie in het AMC zelf laat uitvoeren. Ik wil het graag eerst ook met mijn huisarts bespreken en zelf een beetje online orienteren voordat ik overhaaste beslissingen neem. Zelf ervaar ik het als goed en slecht nieuws. Goed omdat er eindelijk iets aan gedaan gaat worden. En slecht omdat ik weer voor de zoveelste keer onder het mes moet. En aan een operatie zijn er altijd risico's verbonden. Ik heb gezworen na mijn maagoperatie nooit meer aan mijn lichaam te laten sleutelen, maar mijn ogen heb ik echt nodig. En als er iets gedaan kan worden, zodat ik weer wat beter kan zien dan ben ik heel blij. En voorlopig wil ik even rust in mijn hoofd. Even niks doen. Even mijn ogen dicht doen en dromen van weer normaal kunnen zien. En weer mooie dingen kunnen maken. Wil mijn werk exposeren. Gewoon weer mezelf kunnen zijn.